Oskarżony Ireneusz Maria Ostrokólski zlecając wydrukowanie rysunków o takiej treści, działaniem swym wypełnił ustawowe znamiona art.283 par.3 kk.

                     Dotychczasowy, nienaganny sposób życia oskarżonego daje podstawę do wniosku, iż przypisany mu czyn ma charakter incydentalny i miał swe źródło w niewłaściwej opcji politycznej, którą oskarżony w sposób właściwy zweryfikował.

                     Sytuacja materialna oskarżonego, posiadającego wyższe wykształcenie i ustabilizowanego zawodowo, uzasadnia zasądzenie odeń należnej Skarbowi Państwa opłaty sadowej oraz obciążenie go kosztami postępowania.

T. Ścioch                       K. Mielnik                     J. Pałka

                     W ten sposób po niespełna dwóch latach zakończył się ostatecznie sławetny puławski proces "o myszy i niedźwiedzia".Przeglądając dokumenty wytworzone w trakcie tego procesu nietrudno dojść do wniosku, że ilustracje zamieszczone w Biuletynie doczekały się najbardziej chyba wyczerpującej artystycznej, socjologicznej, psychologicznej, politologicznej i prawnej analizy przeprowadzonej przez szeroką gamę specjalistów: kilkunastu prawników, psychologów, rysownika i cenzora. Nie sposób również nie zauważyć, że czytelnicy Biuletynu Informacyjnego "Solidarność Ziemi Puławskiej" z sympatią i wdzięcznością odnosząc się do obrońców i ekspertów: Szymona Kobylińskiego oraz psychologów z UW, którzy walnie przyczynili się do zawieszenia wyroku skazującego, po cichu bardziej zgadzali się jednak z opiniami formułowanymi przez prokuratora, gdyż tak samo jak on i zgodnie z zamierzeniami redakcji tak właśnie przesłanie tych rysunków odbierali.

                     Przeglądając powyższą relację współczesny czytelnik zachodzi zapewne w głowę, jak dorośli, poważni i wykształceni ludzie mogli zachować powagę godzinami roztrząsając kwestie tak fundamentalne jak ta, czy I Sekretarz KPZR, tow. Breżniew czytuje przy śniadaniu Biuletyn Informacyjny "Solidarność Ziemi Puławskiej", czy też preferuje inne zajęcia, albo czy człowiek przedstawiony na rysunku w Nr 34(42) Biuletynu "podtrzymuje w rękach opadające go spodnie"^[101] - jak uporczywie twierdzi Prokurator, czy tylko "odpina  szelki, żeby podać je tonącemu" jak utrzymuje obrona i pisząc na te i im podobne tematy sążniste elaboraty. Ale wtedy nie było nam do śmiechu, zwłaszcza oskarżonemu, który za swoje dokonania w Redakcji Biuletynu odsiedział już rok w ośrodkach odosobnienia dla internowanych, a teraz zawisła nad nim jak miecz Damoklesa  groźba  następnego, wieloletniego wyroku.